vrijdag 3 april

Pffff het is erg benauwd; 33 graden en nog steeds weinig zon...
vanmorgen na het voorbereiden van de lessen (kort omdat we dat ook gisteravond hebben gedaan) weer een hele mooie wandeling gemaakt, door het dorp achter de brug; nu over landpadjes gedoold; mensen waren wat verbaast om me daar te zien, maar erg vriendelijk, probeerden diverse keren een praatje te maken, maar ik kom niet veel verder als goedemorgen en goedendag in het Chinees, geen probleem.
mooie foto's gemaakt van de prachtige omgeving; langs groentetuintjes en boerderijtjes een berg op gelopen; daar vijvertjes; graven en rachtige uitzichten gezien. genoten!!!
het pad werd steeds smaller en toen ik even twijfelde om over een muurtje te blijven lopen stopte een vrouw haar landwerk en liep ze een stukje mee om me de weg te wijzen (met hele verhalen daarbij; waaruit ik begreep dat ik links aan moest houden om in Gongcheng te komen en dat klopte. Een flinke wandeling en "als beloning" even lekker op mijn favoriete plekje hier (waar ik al vaker zat) gerust (op een boom die door een andere boom uitkijkt over de rivier). de stokken met het rode plastic waar ik eerder over schreef zijn gewoon bomen die afgebroken zijn; nu verzorgt worden in de hoop dat ze weer groeien; de rode dingetjes op rots en boom zijn eitjes van dieren en ze wisten hier ook de naam niet van de katoenachtige vruchtboom
gauw een douche genomen voor het eten; want ik zweet me ongans en na het eten weer naar school. schattig al die kinderen komen naar me toe als ik er ben; roepen "Hello" en zelfs al een paar "Hello Sandra"
Voor de eerste les: de stof uit het boekje proberen uit te leggen in het Engels maar dat was nog best ingewikkeld voor de kinderen; volgende week ga ik gewoon leuke lessen geven en niet strikt volgens het boekje; uiteindelijk is het de bedoeling dat de kinderen vrijer worden om het uit te spreken, dat zijn de onderwijzers ook met me eens.
de tweede les begon ik er al mee; eerst het serieuze deel op een grappige wijze en toen naar buiten om te zingen; (head; shoulder; knee and tone; wat een lol) bij de derde klas kan ik niet meer stuk ha ha.
Chloe heeft voor me gevraagd of er ergens behoefte aan is op school (ik dacht aan CD spelers of pennen; schriften etc) maar de onderwijzer zei van niet; ze hebben alles al.
Ik weet niet helemaal of dat bescheidenheid is (want dat is hij), of gewoon waar.
het is een dorpsschooltje en volgens Chloe niet zo rijk; maar ik kan nog niet ontdekken waar echt behoefte aan is. (zoals ik eerder al schreef investeerd het rijk aardig in scholing.
in ieder geval gaan we ipv snoepjes volgende week schriftjes en pennen geven als beloning; altijd leuk voor ze lijkt me.
na het avondeten de les bijgewoond over het festival maandag; het is om overledenen te eren en wordt in de geboorten plaatsen gevierd. er wordt dan koud voedsel genuttigd.
het volksverhaal verteld over een keizer die voor hij keizer was reisde en bijna omkwam van de honger; een man redde hem door een stuk van zijn eigen been te halen en het bloed en vlees aan de keizer te geven. later ging het goed met de keizer maar hij was de man (en zijn goedheid) vergeten; iemand maakte hem daarop attent en de keizer schaamde zich, hij zocht de man maar deze was omgekomen in een brand (nadat hij zijn moeder had gered uit de grot waar ze woonden) de man had een brief aan de keizer nagelaten en de keizer voelde zich erg schuldig en trok ieder jaar terug naar de plaats waar hij een boom zag opbloeien. Chinezen zijn gek op verhalen; dat is wel een punt waarom het jammer is dat ik de taal niet ken, want ik vindt zulke verhalen ook mooie leermeesters.