maandag 6 april, festivalweekend en dus vrij.
Blijf op de hoogte en volg Sandra
06 April 2015 | China, Yangzhou
toch lekker geslapen, ik geniet, maar het is ook erg vermoeiend al die nieuwe indrukken. gister vergeten te typen dat de Chinezen zelfs in de bus; beleefd zijn; als er een ouder persoon in de (nokvolle) bus komt; staan ze op om hun plaats af te staan.
Na de ochtend noedels (ik begin nu toch wel naar een gewoon broodje hagelslag te verlangen hoor) met Chloe een tandem gehuurd en naar het oude deel van Yangshou gefietst, heerlijk zo in de buitenlucht. en mooi!!! Cloe heeft niet veel fietservaring en vroeg of ik voorop wilde, dat ging prima; we hebben even andersom geprobeerd; geen succes. de bomen beginnen nu in bloei te staan, dus mooie bloesems en groene bomen en gras.
Er waren allerlei activiteiten langs de route, en overal is eten, onvoorstelbaar; bij restaurants staan mensen om je naar binnen te krijgen, het barst ook van de stalletjes langs de weg met fruit; of met dingen (vis; vlees; groentes) die verwarmt worden. Chloe had nog nooit op een paard gezeten, dat deed ze dus vandaag ha ha ze was blij verrast toen ik haar hielp zodra het dier koppig werd. We fietsten langs een helikopter die vluchtjes van hooguit 10 min. met toeristen maakt zo grappig; Chloe genoot daarvan volop; ik genoot meer van de begraafplaats waar ik al het vuurwerk zag dat afgestoken was (ivm het festival ter verering van de overledenen) en werd en de rode briefjes die opgehangen waren op de graven. op de steen staan geboorte en sterf datum, maar ook de familieleden en een korte levensbeschrijving vertelde Chloe.
Zo anders deze viering of de Paasdagen thuis; leuk om eens mee te maken; maar het is ook gek om niet thuis bij mijn familie en vrienden te zijn, en ik mis ze best allemaal.
bij de entre en uitgang van het oude deel staan sierlijke bruggen over de weg.
We bezochten ook de drakengrot; met mooie drakenstandbeelden ervoor en weer een mooi verlichtte binnenkant met "het Eftelingeffect" er was een deel dat "draak drinkt dauwdruppels" heette een "bad van de prinses" enz. leuk zo'n sprookjeseffect.
uit de grot hebben we wierook gebrand; 3 stokjes; gelijk aansteken; buigen voor het beeld (lachende Boeddha) een wens in het hoofd en dan drie maal buigen en de wierook voor het beeld in het zand steken. Vervolgens moesten we van het ene winkeltje naar het andere om terug te komen.
Chloe heeft ook bij een brandweergroep die deze activiteit begeleidde een berg beklommen, en ik heb er voor haar mooie foto's van gemaakt ;-), allebei weer een paar mooi ervaringen rijker; zo op de giant tandem in China.
toen uitgeboekt bij het hostel; de spullen mee; Way opgezocht die in een restaurantje zat met haar computer en eerst in een motorische tuk-tuk naar de bushalte (de vrouw kwam uit de omgeving war Way woont; vertelde dat ze bedrogen was; had hier een woning gekocht maar die bleek niet af en het bouwbedrijf failliet, nu had ze schulden bij haar kinderen en moest ze rijden om geld te verdienen.
een uur in de bus terug naar Greenway; May stopt met het vrijwilligerswerk, ze had verwacht wat te kunnen bijdragen (omdat z onderwijzeres is) maar voelt zich nu een beetje een assistent. het had wel prettig geweest wanneer zij ons instructies had gegeven voor het lesgeven, nu moeten we alles zelf "uitvinden" maar dat bis ook wel weer een leuke "leerschool" Agnes en Isabelle gingen ook eerder weg omdat zij het niet prettig vonden en het gevoel hadden misbruikt te worden (veel werk) Chloe vindt wel dat ze veel leert en blijft, maar is erg teleurgesteld over het eten hier met heel weinig vlees en over de warme lawaaiige kamer zonder airco. Way vroeg wat ik vindt; ik gaf aan dat ik echt wil weten wat de cultuur van China is en dat ik dan geen luxe verwacht; maar de realiteit; Ze zeiden dat in ieder gezin meer vlees gegeten wordt; ik kan daar niet zo mee zitten eerlijk gezegd en vindt het eten lekker. misschien zijn de Chinezen die dit vrijwilligerswerk doen wat rijkere Chinezen (zij betalen er hetzelfde voor als ik) en beter gewend?? ze moesten lachen toen ik dat zei, maar misschien zit er een grond van waarheid in. Zelf heb ik er wel moeite mee dat de Chinese vrijwilligers vaak als assistenten gezien worden van "ons Westersen", ik ben een gelijkgezinde. gelukkig weten ze dat al gauw, in het hostel vroeg de eigenaar ook of ik een leraar was van Chloe; ik moest lachen en zei dat we van elkaar leren; ik eerder meer van haar; zo voelt het gewoon. We waren te laat terug voor het eten en aten bij een restaurantje in de buurt, weer allemaal even vriendelijk en ik kreeg weer een schattige baby onder me neus gedrukt. ik voel me soms net een koningin; ze geven me allemaal meer aandacht.
Gelukkig heb ik het ook erg gezellig met mijn Chinese metgezellen en hebben we een leuk (lang) weekend achter de rug.
Na de ochtend noedels (ik begin nu toch wel naar een gewoon broodje hagelslag te verlangen hoor) met Chloe een tandem gehuurd en naar het oude deel van Yangshou gefietst, heerlijk zo in de buitenlucht. en mooi!!! Cloe heeft niet veel fietservaring en vroeg of ik voorop wilde, dat ging prima; we hebben even andersom geprobeerd; geen succes. de bomen beginnen nu in bloei te staan, dus mooie bloesems en groene bomen en gras.
Er waren allerlei activiteiten langs de route, en overal is eten, onvoorstelbaar; bij restaurants staan mensen om je naar binnen te krijgen, het barst ook van de stalletjes langs de weg met fruit; of met dingen (vis; vlees; groentes) die verwarmt worden. Chloe had nog nooit op een paard gezeten, dat deed ze dus vandaag ha ha ze was blij verrast toen ik haar hielp zodra het dier koppig werd. We fietsten langs een helikopter die vluchtjes van hooguit 10 min. met toeristen maakt zo grappig; Chloe genoot daarvan volop; ik genoot meer van de begraafplaats waar ik al het vuurwerk zag dat afgestoken was (ivm het festival ter verering van de overledenen) en werd en de rode briefjes die opgehangen waren op de graven. op de steen staan geboorte en sterf datum, maar ook de familieleden en een korte levensbeschrijving vertelde Chloe.
Zo anders deze viering of de Paasdagen thuis; leuk om eens mee te maken; maar het is ook gek om niet thuis bij mijn familie en vrienden te zijn, en ik mis ze best allemaal.
bij de entre en uitgang van het oude deel staan sierlijke bruggen over de weg.
We bezochten ook de drakengrot; met mooie drakenstandbeelden ervoor en weer een mooi verlichtte binnenkant met "het Eftelingeffect" er was een deel dat "draak drinkt dauwdruppels" heette een "bad van de prinses" enz. leuk zo'n sprookjeseffect.
uit de grot hebben we wierook gebrand; 3 stokjes; gelijk aansteken; buigen voor het beeld (lachende Boeddha) een wens in het hoofd en dan drie maal buigen en de wierook voor het beeld in het zand steken. Vervolgens moesten we van het ene winkeltje naar het andere om terug te komen.
Chloe heeft ook bij een brandweergroep die deze activiteit begeleidde een berg beklommen, en ik heb er voor haar mooie foto's van gemaakt ;-), allebei weer een paar mooi ervaringen rijker; zo op de giant tandem in China.
toen uitgeboekt bij het hostel; de spullen mee; Way opgezocht die in een restaurantje zat met haar computer en eerst in een motorische tuk-tuk naar de bushalte (de vrouw kwam uit de omgeving war Way woont; vertelde dat ze bedrogen was; had hier een woning gekocht maar die bleek niet af en het bouwbedrijf failliet, nu had ze schulden bij haar kinderen en moest ze rijden om geld te verdienen.
een uur in de bus terug naar Greenway; May stopt met het vrijwilligerswerk, ze had verwacht wat te kunnen bijdragen (omdat z onderwijzeres is) maar voelt zich nu een beetje een assistent. het had wel prettig geweest wanneer zij ons instructies had gegeven voor het lesgeven, nu moeten we alles zelf "uitvinden" maar dat bis ook wel weer een leuke "leerschool" Agnes en Isabelle gingen ook eerder weg omdat zij het niet prettig vonden en het gevoel hadden misbruikt te worden (veel werk) Chloe vindt wel dat ze veel leert en blijft, maar is erg teleurgesteld over het eten hier met heel weinig vlees en over de warme lawaaiige kamer zonder airco. Way vroeg wat ik vindt; ik gaf aan dat ik echt wil weten wat de cultuur van China is en dat ik dan geen luxe verwacht; maar de realiteit; Ze zeiden dat in ieder gezin meer vlees gegeten wordt; ik kan daar niet zo mee zitten eerlijk gezegd en vindt het eten lekker. misschien zijn de Chinezen die dit vrijwilligerswerk doen wat rijkere Chinezen (zij betalen er hetzelfde voor als ik) en beter gewend?? ze moesten lachen toen ik dat zei, maar misschien zit er een grond van waarheid in. Zelf heb ik er wel moeite mee dat de Chinese vrijwilligers vaak als assistenten gezien worden van "ons Westersen", ik ben een gelijkgezinde. gelukkig weten ze dat al gauw, in het hostel vroeg de eigenaar ook of ik een leraar was van Chloe; ik moest lachen en zei dat we van elkaar leren; ik eerder meer van haar; zo voelt het gewoon. We waren te laat terug voor het eten en aten bij een restaurantje in de buurt, weer allemaal even vriendelijk en ik kreeg weer een schattige baby onder me neus gedrukt. ik voel me soms net een koningin; ze geven me allemaal meer aandacht.
Gelukkig heb ik het ook erg gezellig met mijn Chinese metgezellen en hebben we een leuk (lang) weekend achter de rug.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
